E toca medrar de golpe en golpe....

Volvería a aqueles tempos sen dudalo...inocencia, eso seguro! sen ver mais ala...do que supoña o perigo o que estabamos expostos constantemente, non me daba conta naquel entonces o que supuñan moitas cousas, hoxe en dia houberame gustado darme conta antes e apartarche de todo, hoxe estarías aqui conmigo, tomando unha das tuas copas, ou dos teus cola caos,,,dpeende do momnto jeje....inundando a miña  conciencia cos teus consellos de home d mundo, grandes consellos que me serviron e seguen facendoo de moita utilidade.

Sigo facendote caso, sonrio, fagoo sempre que podo,moitas veces ó longo do dia escapaseme unha risiña recondando algunha das túas feituras..ou das nosas...aquelas noites que tiñamos o bar para o noso grupiño, e aquelas escapadiñas...aquelas longas conversas, faiseme moi dura a tua ausencia, o vivir dia a dia sabendo q por moitas veces que pase por diante da tua casa ou do teu lugar d traballo polo que sempre nos atopabamos...non che vou a ver....non estas nunha longa viaxe...pero sei que non volverás.. e faiseme costa arriba, pensalo.

Fai un ano que comezou o que foi un pesadelo...dias e dias sen durmir,agardando respostas,cada día unha distinta, cada día un sobresalto, ata que chegou o día...o dia que cambiou a vida de moitos dos que che rodeaban, é enton cando toca medrar un pouco mais con cada un dos golpes. Este doeu considerablemente mais que moitos outros, principalmente pola situación, pola dureza do tema e porque a túa ausencia fíxoseme e faiseseme enorme.

Como xa sabes non son quen de volverte ver,non me atrevo, si xa sei, son unha cobarde, ti mellor que ninguén sabs que me lembro de ti a cada momento, que incluso che conto como me foi o día,pero de  momento eme imposible asimilar que estas ahi, nese buraco tan claustofóbico, tan feo, tan tremendamente frío...non! non son quen de asimilalo! pasaran anos e preferirei pensar que estás traballando fóra, moi lonxe!. e que isto é unha longa espera, pero que se fai cada día que pasa mais longa.

Necesito verte aquí, a túa mirada facíame grande! 

"Una noche saldré en silencio…a recoger estrellas…enanas, rojas,azules, te traeré las mas bellas.. para q no tengas miedo a las sombras..duerme en paz yo te velo..para q olvides tus heridas…toma un bonito sueño..q habla de luz y d agua…habla de flores…deseos..habla d amigos eternos…habla d tierras sin dueños…

Una noche saldré en silencio a capturar pesadillas, viajare por el firmamento me seguirán sin estirlas para q no tengas miedo a las sombras..duerme en paz  yo te velo…para q olvides tus dolores…toma un bonito sueño…q habla de calma y de amigos..habla d miel y de risa…duerme en paz …q yo en silencio te velo…."