Gritas, humillas, inferiorízasme....fasme sentir vacía...inútil, atada,máis que atada...encadenada...encarcelada...xa teño visto pelis de presos e de cárceres, con cadenas perpetuas máis levadeiras que esta...
A paciencia ten un límite...o corpo tamén...e se cadra un máis pequeno....
Nin esto é vida...nin eso que ti cres é querer...
Desorientada e farta...sin saber moi ben ata cando poderei soportalo..
No hay comentarios:
Publicar un comentario