o tempo...

Co paso do tempo, unha vaise dando conta das cousas, vai encaixando todo, vai collendo outro fío, un certo sentido....Quixestes manexar a todos ó teu antoxo..mágoa que conmigo non o conoseguises, por iso acabou todo...entre ti e mais eu..entre eu e mais él, e mais ela....Quixestes manexar todo coma se fósemos títeres..simplemente para único beneficio teu.....O que máis me doe, non foi o final, xq se de verdade eres así, alégrome na alma de terme separado de vós, o que máis me doe, e que haxa inocentes que paguen as túas consecuencias, que haxa inocentes q se visen en calles sen saída, e que decidisen pola túa maldade tirar a toalla.....é unha mágoa perder a esa persoa que si me soubo valorar, aínda que fosen só dous días.

Poderás seguir manexando a eses títeres sen personalidade...poderás mentres non se rompa a corda....Todo é cuestión de tempo.